30-09-2022

Hommage aan Eddy De Paepe

You will be missed

Zaterdagochtend werd ik op de hoogte gebracht over het overlijden van Eddy (De Paepe). Man van Ghislaine, ouder van Bart, schoonvader van Wendy én mega-opa van Kobe en Siebe. 

Het geeft mij altijd een raar gevoel als er iemand overlijdt die je zeer goed kent. Ik ken Eddy, net als mijn ouders en mijn broer sinds onze eerste stappen bij Duboco sv ... dus wij spreken toch al gauw over een slordige 30 jaar, ik heb en samen met alle leden van onze vereniging, een hoop herinneringen aan jou, je hebt bergen werk verzet op heel wat vlakken. Als secretaris, als vaste toogmedewerker op zaterdag, zondag, tijdens clubfeesten, tijdens tornooien, er waren bijna geen activiteiten waar je niet bij was. 

Je was bijna 7/7 op de club, tappen tijdens trainingen van senioren, van jeugdtrainingen, tijdens thuiswedstrijden op zaterdag en zondag. Je was er altijd, om je zoon en/of je kleinzonen te zien voetballen, als ploegafgevaardigde, als coach, ... je hart klopte voor Ghislaine, je gezin, je schoondochter en je had nog liefde en tijd over voor Duboco SV, later Nieuw Boechout en nog later voor FC Oxaco-Boechout! 

De zaterdagnamiddagen/avonden tijdens thuiswedstrijden van de AVVV ploegen waren legendarisch! Ghislaine maar vooral jij keerde ons meer dan ééns buiten ... terwijl wij achter de aller-allerlaatste consumptie hengelde :-) bij Ghislaine. Dit fenomeen herhaalde zich ook op zondag :-) 

Je hebt geen steen bijgedragen aan de ontwikkeling van deze club maar het is eerder een rots! Je hebt heel wat jaren als bestuurder / secretaris op teller, je hebt de huidige chalet eigenhandig mee (op)gebouwd, terreinen verzorgd, ... jullie hadden geen tuin maar ik denk dat je de terreinen stiekem als je tuin beschouwde :-) 

Naarmate de jaren vorderde, namen jullie een stapje terug in het vereniginsleven, jij iets eerder dan Ghislaine maar dan was je een trouwe supporter van jeugdploegen waar Siebe en Kobe speelde, als fan van de veteranenploegen ... en natuurlijk ook het plezier! 

En als jullie genoeg hadden van de voetbal - wat zelden was - dan trokken jullie naar Spanje! 

In het najaar van 2021 werd je zwaar getackeld ... je hebt, samen met je familie en vrienden alles uit de kast gehaald om terug de oude te worden maar de blessure was echter te zwaar om te herstellen. 

Wij blijven werken aan onze vereniging zoals jij altijd hebt gedaan. Bedankt voor alles wat je hebt gedaan. 

Rust zacht!

Jurgen (in naam van de Raad van Bestuur)